'Met mijn verhaal wil ik het taboe doorbreken'

Lore is coördinator van Werkgroep Verder, de organisatie voor nabestaanden na zelfdoding en auteur van verschillende boeken over rouw en rouwen na zelfdoding. Ze is zelf ervaringsdeskundige met een verleden van angst, depressie en suïcidale gedachten. Haar nieuwste boek 'Verder na zelfdoding' verscheen tijdens de coronacrisis.

'Het enige wat je kan doen als ouder, vriend of collega van iemand die het moeilijk heeft is luisteren en er proberen te zijn', zegt Lore. 'Er is helaas geen pasklaar antwoord. Goedbedoeld advies werkt averechts. Het is belangrijk om te onthouden dat jij niet degene bent die hulp moet geven. Je bent niet de psycholoog van jouw partner of kind. Je kan de andere wel motiveren om hulp te gaan zoeken. Maar het initiatief moet uiteindelijk van hen komen, en dat is net het lastigste.'

Hulpverleners spelen een enorm belangrijke rol bij het naar buiten brengen van de emoties bij wie het moeilijk heeft. 'Dat kan op verschillende manieren: schrijven, creëren, praten, musiceren,… Voor iedereen is dat anders. Mensen moeten hun emoties verschillende keren kunnen herkauwen, tot ze ze op een dag kunnen doorslikken.'

Zelf raakte Lore uit een donkere periode dankzij de zoektocht naar haar Ikigai. 'Dat is een Japans concept dat staat voor datgene waarvoor jij je bed uitkomt en waard is om voor te leven. Het is je passie waarin vier elementen samenkomen: wat doe ik graag? Waar ben ik goed in? Wat heeft de wereld nodig? Waar wil ik voor betaald worden? Als je daar een antwoord op vindt, geef het zin aan je leven.'

'In mijn diepste dal kon ik niet vermoeden dat ik dit ooit zou zeggen: maar ondanks alles is het de moeite waard om te vechten voor het leven. Ik heb mezelf ooit beloofd dat ik er alles aan zou doen opdat anderen dat diepe dal niet moeten meemaken. Dan is de eerste stap dat ik er open moet zijn over mijn eigen verhaal en het taboe doorbreken. Dat is de reden waarom ik doe wat ik doe.'